Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016



Για τα παιδιά μιλάω

Για τα παιδιά μιλάω που ξάπλωσαν στα κύματα με κλειστά μάτια
και ταξιδεύουν ασυνόδευτα σε κόκκινα πέλαγα

Και για τ’ άλλα τα παιδιά που ανάρτησαν στον τοίχο τους πορτραίτα τεράτων
όχι γιατί σταμάτησαν να φοβούνται αλλά γιατί συνήθισαν τον φόβο

Για παιδιά μιλάω που φόρεσαν μαύρα γυαλιά κι αφέθηκαν να ονειρευτούν
έναν κόσμο που προχωράει σταθερά προς την εκμηδένισή του

Για ’κείνα τα παιδιά μιλάω που δεν κατάλαβαν τον παγκόσμιο παραλογισμό
γύρω από αξίες που δεν υπάρχουν  

Για όλα τα παιδιά μιλάω που άθελά τους συνηθίσανε τη φρίκη
και τα τρομάζει η ομορφιά


Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016





Στην Αλεξάνδρα 

Να πετάξεις τ' αχρείαστα
απ' το παράθυρο.
Κι αν ο Τζέρι κρεμαστεί
απ' τον ώμο σου
να συνεχίσεις 
να περπατάς
χωρίς εισιτήριο
και να γυρίσεις τον κόσμο
και να πίνεις τεκίλα
και να κάνεις στριφτά τσιγάρα
και να θυμάσαι 
πως ανταμωθήκαμε 
εκείνο το βράδυ 
που νόμισα 
πως έγινα χρήσιμη.
Μόνο τα μαλλιά σου
μην κόψεις
Αβεσσαλώμ.