ars poetica 

το ποίημα θέλω να είναι νύχτα, περιπλάνηση

σε ξεμοναχιασμένους δρόμους και σε αρτηρίες

όπου η ζωή χορεύει. Θέλω να είναι

αγώνας, όχι μια μουσική που λύνεται

μα πάθος για τη μέσα έκφραση της ασυναρτησίας

μιας αταξίας που θα γίνει παρανάλωμα 

αν δεν τα παίξουμε όλα για όλα. 

Όταν οι άλλοι, αδιάφοροι, με σιγουριά

ξοδεύονται άσκοπα ή ετοιμάζονται το βράδυ

να πεθάνουν, όλη τη νύχτα ψάχνω για ψηφίδες

αδιάφθορες μες το μονόλογο τον καθημερινό

κι ας είναι και οι πιο φθαρμένες. Να φεγγρίζουν

μες το πυκνό σκοτάδι τους σαν τ' αχαμνά ζωύφια 

τυχαίες, σκοτωμένες απ' το νόημα

με αίσθημα ποτισμένες. 

από τη Συλλογή ''Ο δύσκολος θάνατος''

του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου