Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016



απώλειες

δένουν τα μάτια σου κλωστές
ακούσιας φυγής
κι ανάμεσά τους σκάβουνε 
του τέλους τη ρυτίδα
το στόμα σου είναι σφιχτό
από τις προσμονές
αντίβαρο στο θάνατο
η ατέλειωτη παρτίδα

της κεφαλής το σκύψιμο
στην άδεια πολυθρόνα
θολώνει αργά στα μάτια μου
μαζί με την εικόνα
σταγόνες στο παράθυρο                  
χαράζουνε το κρίμα  
τα τελευταία ρούχα σου
πίνουν βροχή στο σύρμα

 κα. πα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: