Ακόμα Σεπτέμβρης

Ο ίσκιος του Σεπτέμβρη

 τη μέρα κυνηγάει,
 ξεπλένει την αρμύρα η βροχή.

Ρημώνει η απώλεια τον τόπο της,

σαν τη φυγή ρουφάει

την ανάσα απ’ τη φωλιά της.

Άμα φωτίσει θα ‘ναι

η έλλειψη μεγάλη.

Νωπό το βάμμα του κενού

που το φευγιό χαράζει.

Απ’ το σκοτάδιζήτα
τον πόνο να σκεπάσει.

Η νύχτα επουλώνει τις πληγές.

Μόνο η ζωή, το θάνατο

μπορεί να αγνοήσει,

τη λύτρωση να στάξει

στο σημάδι που απομένει.

Τα σύννεφα κι αν πυκνωθούν

 πάλι ο παλιός πνοή θα δίνει

σε κάθε αναχώρηση που φτάνει.

Γιατί ζωή μονάχη της

θάνατος είναι.

                                                                                 κα. πα. 

Σεπτέμβρης

Kάποτε θέλησες να 'ρθεις

ήσουν παιδί κι ήμουν αλλιώς

δεν ήξερα τι θα πει να θες...

pendra

             
                                                                                                                                                     κα.πα. 

                                           “ΣΑΝ ΨΙΘΥΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ”

Περιμένουμε με ανυπομονησία το βιβλίο της φίλης Μαριάννας Τσαντίλη “ΣΑΝ ΨΙΘΥΡΟΣ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ” από τις εκδόσεις Καστανιώτη.  Ένα βιβλίο που παρουσιάζει τον αγώνα μιας γυναίκας για ελευθερία κι αξιοπρέπεια ενάντια στον αραβικό φονταμενταλισμό. 

Μοναξιά

Η μοναξιά είναι που στέλνει τα κλωνάρια στο ποτάμι

να τα δέρνει το νερό στα βράχια της κοίτης.

Μοναξιά είναι τ’ απόβλητα και τα νεκρά πουλιά

που αποκοιμίζει η θάλασσα με το αλάτι της.

Μοναξιά είναι η βάρδια στο τιμόνι του πλοίου

κι η αρρώστια που ακάλεστη μονοπωλεί ανάσες.

Μοναξιά ο φίλος που πλησιάσει μ’ ανοίκεια οικειότητα.

Μοναξιά κι η καταναγκαστική σιωπή μπροστά στο αίνιγμα.

Ιερή οφειλή η νηφάλια μέθη Της παρουσίας.

Σ’ αυτούς τους μικρόψυχους καιρούς,

απ’ όπου κι αν κοιτάξεις τη γη,

η μοναξιά περισσεύει.

                                                                      κα. πα.