Giovanni Auriemma


Παραλήρημα 

Φέτος είναι σίγουρο πως θα κάνει βαρύ χειμώνα αφού οι Ινδιάνοι έχουν αρχίσει εδώ και πολύ καιρό να μαζεύουν ξύλα απ' τ' αποκαΐδια της φύσης που αμελήσαμε να φροντίσουμε γεμίζοντας σωρούς από κορμούς και κούτσουρα δαυλιά καμένα μετά από τις τόσες καλοκαιρινές φωτιές που δεν κατάφεραν να φωτίσουν τα σκοτάδια μας και ακόμα επιλέγουμε στενάδια και συντηρούμε τ' αδιέξοδα μυαλά που κατάφεραν και πάγωσαν αισθήσεις συναισθήματα και λογική κι έτσι έκλεισαν οι καρδιές τα φύλλα τους γύρισε πίσω ο στρατιώτης της συμπόρευσης γίναμε ένα εχθροί κι εχθροί μετά που στέρεψαν οι φίλοι μαζί με την ανάκαμψη και την ευημερία που χρόνια προσπαθούσαμε να οικειοποιηθούμε για να ορθοποδήσουμε και στο τέλος έφυγαν οι σόλες από τα τσαρούχια μας και βγήκαν τα δάχτυλα με τα περιποιημένα νύχια βαμμένα κόκκινα όπως της εξέγερσης το λάβαρο τότε που είπες πάμε να φύγουμε γιατί θα πιάσει η βροχή αυτή που πέφτει κάθε φορά μετά τα καπνογόνα  κι εγώ δεν έφυγα ή εσύ προχώρησες κι ακόμα δεν μπορώ να θυμηθώ που χωρίστηκαν οι δρόμοι μας ποια χρονιά ήταν που μπήκε η ΑΤΑ στη ζωή μας και γιατί έπρεπε εγώ να μάθω το income και να εθιστώ στα brands και τώρα να τα παίρνω στο brain γιατί τότε δεν μπορούσα να καταλάβω πως μέσα απ' την αντίσταση αναζητούσες την ευκαιρία σαν εκδοχή αμοιβής να βρεις στον πηγαιμό για την ετεροτοπία του βολέματος ουπσ δεν ήθελα να το ξεστομίσω αυτό αλλά κρυώνω και δεν έχω την ευχέρεια δεύτερης δεξαμενής για το πετρέλαιο που θα εκκινεί το boiler δηλαδή δεν έχω καν χρήματα ούτε για μια φραντζόλα ψωμί από το υβρίδιο του γενετικά τροποποιημένου καλαμποκιού ούτε την πολυτέλεια να προμηθευτώ γενόσημα φάρμακα μια και δεν βλέπω προφύλαξη από πουθενά φέτος ούτε υπάρχουν ρούχα για να με ζεστάνουν και κορμιά που θα με ακουμπήσουν για να κουρνιάσω μέσα στον χειμώνα που έρχεται και θα είναι βαρύς είναι σίγουρο αυτό αφού οι ινδιάνοι άρχισαν να μαζεύουν ξύλα από το κατακαλόκαιρο που εμείς αντιδρούσαμε γιατί κανένα από τα κόμικς που ξεκοκαλίσαμε δεν μας προειδοποίησε για την καταστροφή που προετοιμαζόταν ενώ εμείς ζούσαμε μέσα στην απόλυτη ουτοπία της αδιαφορίας μας και τώρα δεν βλέπω τον λόγο να μην τους πιστέψω εκτός κι αν εσύ μπορείς να μου προτείνεις μια νέα εκδοχή που θα με βγάλει από την πλάνη μου και θα με κάνει να σ' εμπιστευτώ χλωμό πρόσωπο με την μεγάλη κοιλιά ουνκ.