Μια νύχτα με τον Μικρό Πρίγκιπα

Μια όμορφη νύχτα του Ιούνη, ο Μικρός Πρίγκιπας έφτασε στον γαλαξία της Αμφίκλειας. Μέσα στο σκοτάδι μπορούσε να δει καθαρά τη διάφανη "Ατόλη", που σχηματιζόταν από μικρές συστάδες λάμψης. Διάλεξε την πιο φωτεινή, περπάτησε ανάμεσα σε πεύκα και κουφοξυλιές και είδε μπροστά του ένα μικρό θεατράκι. Μια απαλή μουσική έφτανε στ' αυτιά του και όσο πλησίαζε τόσο δυνάμωνε. Στην αρχή, στάθηκε πίσω από τον πέτρινο τοίχο κι άκουσε να διηγούνται τις δικές του περιπέτειες. Μίλαγαν για τη ζωή του σαν να ήταν ένα παραμύθι.

Σιγά-σιγά πήρε θάρρος και σκαρφάλωσε πάνω στον τοίχο. Κάθισε στη μέση, ακριβώς εκεί που η μουσική και οι λέξεις έφταναν αρμονικά, κρέμασε τα πόδια του από τη μέσα μεριά του τοίχου κι άρχισε να τα κουνάει ρυθμικά. Το θέαμα ήταν μαγευτικό! Μικρά ανθρωπάκια, σαν κι αυτόν, με όμορφες πολύχρωμες φορεσιές χόρευαν στο ρυθμό της μουσικής μαζί με τη δασκάλα τους, την κυρία Πηνελόπη.

"Α! Τι εξαιρετικό θέαμα είναι αυτό!" είπε κι άρχισε να σιγοτραγουδάει μαζί τους. Μπροστά του, στο βάθος του ορίζοντα, εκατομμύρια αστέρια λαμπύριζαν και τον χαιρετούσαν. Ένα από αυτά, το πιο μακρινό, ίσα που ξεχώριζε έτσι όπως αναβόσβηνε.

"Ο μικρός μου πλανήτης σκέφτηκε ο Μικρός Πρίγκιπας και δάκρυα νοσταλγίας πλημμύρισαν τα κουρασμένα μάτια του. Η θάλασσα των αστεριών όταν τα είδε να λαμπυρίζουν τρεμόπαιξε τα φώτα της.

"Σε περιμένουμε, βιάσου!" τραγούδησαν μερικά αστέρια μαζί με τη μουσική.

Τότε, ο Μικρός Πρίγκιπας έβαλε όση δύναμη είχε, πήδησε από τον τοίχο και βρέθηκε μέσα στην αγκαλιά μου.

"Είμαι πολύ κουρασμένος", μου είπε, "Μπορείς να με πας κοντά στα παιδιά;"

"Ευχαρίστως, Μικρέ Πρίγκιπα!" είπα και τον μετέφερα στη σκηνή, όπου τα παιδιά χόρευαν με τη δασκάλα τους.

Και τότε έγινε κάτι μαγικό:

Ο Μικρός Πρίγκηπας άρχισε να στροβιλίζεται μαζί τους και να λαμποκοπά σαν αστέρι. Κι έτσι όπως στροβιλιζόταν έστελνε κομματάκια από τη λάμψη του σε όλους τους χορευτές. Στο τέλος έγινε μια μικρή λαμπερή φλογίτσα και άρχισε ν' ανεβαίνει ανάλαφρη προς τον ουρανό. Όλοι γύρισαν τα κεφάλια τους και την είδαν να χάνεται στο στερέωμα.

Λίγο πριν χαθεί μας φώναξε:

"Σας ευχαριστώ όλους, που με βοηθήσατε ν' απαλλαγώ από το βάρος μου και να πετάξω για την πατρίδα μου. Να είστε ευλογημένοι και να συνεχίσετε να χορεύετε. Κι εγώ, από τον μακρινό πλανήτη μου, θα σας στέλνω τις ευχές μου για ένα καλύτερο αύριο.

Αυτά που σας γράφω τα έζησα. Για του λόγου το αληθές σας δείχνω και τη μοναδική φωτογραφία της λάμψης του Μικρού Πρίγκιπα, που κατάφερα να τραβήξω, γιατί σκέφτηκα πως κάποιοι μπορεί και να μη με πίστευαν.