Εκείνο το βράδυ έσερνα 850 χιλιόμετρα και πολλή αγωνία. Η κούραση είχε σταθεί στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου και αρνιόταν. Ένα βλέμμα μ' ενθάρρυνε και οι λέξεις που το ακολούθησαν μ' ενδυνάμωσαν. ''Ή τώρα ή ποτέ", σκέφτηκα και μίλησα. Ύστερα άστραψαν φώτα κι ήρθαν πολλά ζεστά χέρια και μ' άγγιξαν. Αυτή ήταν η επίσημη "πρώτη" μου στην 5η Λογοτεχνική Σκηνή.
Ευχαριστώ τον κύριο Γιώργο Κορδομενίδη για την πρόσκληση και όλον τον κόσμο, που έγινε μια ζεστή αγκαλιά για μένα. Ευχαριστώ και τις λέξεις. Ο ήχος τους ήταν τόσο γλυκός όσο η λύτρωση.
2 σχόλια:
Δεν έχω λέξεις. Μόνο μια μεγάλη αγκαλιά γεμάτη συγχαρητήρια!!!!!!!
Ευχαριστώ από καρδιάς. Εύχομαι τα καλύτερα και για σένα.
Δημοσίευση σχολίου