ενέδρες 

βελούδινα η μνήμη

αναμοχλεύει αυταπάτες

τις επικρίσεις ξεγελάει

μ’ εύκολες ερμηνείες   

απόσταση κρατάει

απ’  όσα έγιναν

σ’ αυτά που θα συμβούν

ζεύει τους φόβους μου

ποτέ δεν ήμουν

ακριβώς αθώος

απέναντι στους θύτες

και τα θύματά μου

το νόσημά μου παιδικό

ενέδρες στήνει

στους νεκρούς

με υπνοβασίες