Η αποκαθήλωση της ουτοπίας

Πέρασαν οι μέρες και πήραν μαζί τους όλες τις κοινωνικά αποδεκτές ευκαιρίες μασκαρέματος.  Οι τελευταίες παράτες των απελπισμένων εξορμήσεων έσβησαν μαζί με τις ανάσες των ξεθεωμένων καρναβαλιστών. Η Καθαρή Δευτέρα έκανε την τελευταία προσπάθεια να παρατείνει το πολύχρωμο ξεσάλωμα μιας υστερίας, που από μόνη της είχε πάρει τον δρόμο της αποχώρησης.  Η παρατεταμένη βροχή, όμως, που έλιωνε ότι χάρτινο εμπόδιζε την αναγνώριση, απέκλειε την εξ αμάξης ευχέρεια έκφρασης και επέβαλε την αρχή της περισυλλογής και της ανασύνταξης. Και εκεί που σταθήκαμε να πάρουμε μια ανάσα, πιστεύοντας πως οι  μάσκες έπεσαν, να σου τα καρναβάλια, ξανά, σε πρώτο πλάνο. Η υποκρισία άπλωνε μεγαλοπρεπώς τα μακριά της πόδια μπροστά από το κάθε βήμα μας, επισημαίνοντας πως οι δήθεν χαρούμενες εκδηλώσεις δεν τελείωσαν.   

Γιατί θα πρέπει να καθαγιάζουμε με ταμπέλες και επικεφαλίδες στις ευκαιριακές εορταστικές  εφευρέσεις;  Πόσες μέρες συνολικά το χρόνο γιορτάζει επίσημα μια γυναίκα τον εαυτό της;  Γέννηση, βάφτιση, γάμος, κάμποσοι ετήσιοι κύκλοι και στο τέλος, ερήμην της, το μεγαλύτερο ξεφάντωμα λόγω προδιαγεγραμμένης αποχώρησης. Στο μεταξύ παρεμβάλλονται και όσες γεννήσεις, βαφτίσεις και γάμοι της επιτρέπονται  άνωθεν.  Όμως, συνολικά πόσες; Δέκα, πέντε, μία ή καμία; Και ποιος καθορίζει σ αυτή τη γη το γιατί και το πότε; Τα καταστήματα δώρων, τα ανθοπωλεία, τα εστιατόρια ή μήπως ο εργοδότης της, που της παρέχει ολιγόωρη προφορική άδεια;

Φοβάμαι πως όλα αυτά, εκτός από το να καλύπτουν συναισθηματικές ικανοποιήσεις ή κοινωνικές καταξιώσεις, εξυπηρετούν και κάποιες «αναγκαίες» χρηματοοικονομικές ανακατατάξεις από μετακινήσεις κεφαλαίων. Και αυτό έγινε γνωστό όταν ο κόμπος σκάλωσε στο χτένι και βγήκαν στη φόρα όλες αυτές οι ιδιοτελώς υποκινούμενες υστερίες, που αποδίδουν καρπούς σε ευτελώς σκεπτόμενα άτομα. Τώρα, λοιπόν, είναι ώρα να χαμογελάσουμε χλευαστικά απέναντι σ αυτού του είδους τις απελπισμένα προκαθορισμένες εκδηλώσεις υπεροχής.  

Η κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να γιορτάζει όποτε αρέσει στην ίδια. Να το κάνει όταν εκείνη κρίνει αναγκαίο και να μην χρειάζεται ούτε υποκινούμενη ούτε μαζική προετοιμασία. Και  για όποιον διαφωνεί, υπενθυμίζω πως η άγνοια φέρνει πρώτα την επιφύλαξη και μετά την αμφισβήτηση.

 

Ο εκ Βαθέων Αναρωτηθείς